OLAF NOSZKA

Opis choroby

TRZECI ETAP

Operacja Fontana
Rysunki pochodzą ze strony internetowej szpitala Children’s Healthcare of Atlanta w USA

Procedura Fontan jest trzecim etapem naprawy serca dziecka z HLHS, który kończy podział małego - płucnego i dużego - systemowego obiegu krwi. Polega ona na podłączeniu żyły głównej dolnej do tętnicy płucnej, bez użycia serca jako pompy.

Istnieją różne techniki wykonania tej operacji. Można wytworzyć sztuczną przegrodę w prawym przedsionku serca lub rodzaj baypass-u omijającego serce. Do stworzenia przegrody
i połączenia żyły głównej dolnej z tętnicą płucną, wykorzystuje się własne tkanki dziecka lub/oraz sztuczne z Gore-Tex-u. Poza tym Fontan może być kompletny - szczelny lub tzw. okienkowy (fenestrated Fontan) poprzez utrzymanie niewielkiego otworu-okna w stworzonej przegrodzie. Zachowanie otworu pomaga
w zmniejszeniu ciśnienia krwi, które często po operacji jest w żyłach bardzo podniesione. O ile otwór jest mały, najczęściej zamyka się naturalnie w kilka miesięcy po operacji. W przypadku większego otworu, około 6 do 12 miesięcy po operacji zostaje on zamknięty przez lekarza za pomocą cewnikowania serca.

Mimo stosowania różnych technik przeprowadzenia operacji Fontan, końcowy efekt jest ten sam. Cała krew żylna powracająca z organizmu kierowana jest bezpośrednio do płuc bez użycia serca jako pompy. Jest to możliwe jedynie, gdy istnieje właściwa różnica ciśnień krwi między żyłami
a płucami, tzw. gradient. Z płuc utlenowana krew wraca żyłami płucnymi do lewego przedsionka, płynąc dalej poprzez prawy przedsionek do prawej komory pompowana jest do aorty i komórek organizmu. Saturacja po operacji znacznie się podnosi. Przy pozostawieniu “okna” waha się na poziomie 93-95%, bez “okna” może osiągnąć nawet 100%.